دست کمک به دشتکمک ادامه دارد - وبسایت دانشجویی

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان نوسازی مدارس کشور، متن این یادداشت به توضیح زیر است:

یک سال از درگذشت غمبار حسین علیمرادی، جوانی عاشق میهن و کارهای خیر که درس ایثار، از خود گذشتگی و فداکاری را طور دیگری معنا کرد، سپری شد و ما ناگزیر به پذیرش فقدان این خیّر نیک اندیش بنا بر مشیت الهی هستیم. زیرا اوست که حیات و ممات را معین می نماید و چه سعادتی دارند آنهایی که در گذر عمر زودگذر، توشه ای ارزشمند از خود به یادگار می گذارند و نام نیک شان در دنیای فانی جاودان می ماند. حسین علیمرادی دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی بود و همه او را با کانون خیریه این دانشگاه می شناختند، کانون خیریه ای که مدت ها دبیری آن را برعهده داشت.

حسین علیمرادی از جمله افراد نیک اندیش و سعادتمندی بود که با دیدن محرومیت های دانش آموزان منطقه دشتیاری استان سیستان و بلوچستان، نتوانست بی تفاوت بماند و عزمش را جزم کرد تا محرومیت های آموزشی و پرورشی دانش آموزان این منطقه برطرف کمد. او برای رسیدن به هدف والایش به همت جمعی از دوستانش موسسه مردم نهاد دست یاری به دشتیاری را تاسیس کرد و بخش اعظمی از زندگیش را در این موسسه گذراند. او با اینکه محل سکونت و تحصلیش در پایتخت بود اما اغلب در منطقه دشتیاری حضور داشت. حسین معتقد بود در جامعه امروز ما بحث فرهنگ کار خیر اندکی کمرنگ شده و دانشجویان باید کوشش نمایند تا این فرهنگ در جامعه دوباره احیا و نهادینه گردد و خود در این راه پیشقدم شد. او که هم و غمش دشتیاری بود، پس از تاسیس موسسه دست یاری به دشتیاری با فعالیت های شبانه روزیش، دغدغه اش علم و جهاد علمی در این منطقه بود. علیمرادی در گفت وگو با رسانه ها بارها گفته بود که هدفم آبادانی کامل340 مدرسه منطقه دشتیاری سیستان و بلوچستان با 32 هزار دانش آموز است. اینجا عده ای دست روی دست نگذاشته اند، دست توی دست هم گذاشته اند، تو هم دستت را بیاور و دستت را دست یاری کن.

حسین علیمرادی همچون صدها هزار خیر مدرسه ساز دریافت که برای پیشرفت کشور باید به امر آموزش و پرورش فرزندان این مرز و بوم بیش از پیش توجه گردد. به همین دلیل هدفش را آبادانی کامل مدارس منطقه دشتیاری با یاری خیرین بیان کرد و تا آخرین لحظه عمرش در این راه خداپسندانه از هیچ کوششی فروگذار نکرد.

و اکنون یک سال از عروج حسین علیمرادی، یاریگر دشتیاری و بزرگمرد نیک اندیش و جهادگر می گذرد. جوانی که عشق به کار خیر، به ویژه یاری به مدرسه سازی در مناطق محروم را هرگز فراموش نکرد و در کارزار زندگی مخلصانه گام در راستا نوع دوستی نهاد و خاتمه هم در همین راه مقدس جان به جان آفرین تسلیم کرد. امید که اعمال پاک و خیرخواهانه اش دستگیرش باشد. دست یاری به دشتیاری یادگاری ارزشمند علیمرادی است که راه او را ادامه خواهد. سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور نیز بر عزم خویش در تامین فضاهای آموزشی و پرورشی مناسب در دشتیاری و دیگر مناطق با استفاده از یاری های خیرین محترم، منابع اقتصادی استانی و ملی و نیز طرح آجر به آجر پایدار تر است.