دلایل کاهش شنوایی - وبسایت دانشجویی

به گزارش خبرنگاران به نقل از خبرگزاری صدا و سیما، همه می دانند که با افزایش سن شنوایی بدتر می گردد. اما همین که این اتفاق برای شما می افتد کمی غافلگیر می شوید. در بعضی جوامع، یکی از هر سه بزرگسال بین 65 تا 74 ساله شنوایی شان را از دست می دهند و تقریبا نیمی از افراد بالای 75 سال دیگر به خوبی نمی شنوند.

شیوه زندگی مانند قرار گرفتن مکرر در معرض صدا های بلندنقش بزرگی در این زمینه بازی می نماید. به طور معمول از دست دادن شنوایی وابسته به سن به آرامی آغاز می گردد و به تدریج به همان میزان در هر دو گوش پیشرفت می نماید.

14 دلیل کاهش شنوایی

سر و صدای بلند

اگر شما حتی یک بار به کنسرت رفته باشید، می دانید که صدای بلند آن فضا سبب زنگ زدن گوش تان شده و برای ساعت ها فشار زیادی بر روی گوش هایتان وارد می آید. این احساس نشانه ای از آسیب دائمی به سلول های گوش درونی است. مطمئنا بعد از گذشت چند روز احساس خواهید کرد که همه چیز سرجای اول قرار گرفته، اما هرگز نمی توانید این آسیب را درمان کنید. اولین دلیل قابل پیشگیری از دست دادن شنوایی در بزرگسالان قرار گرفتن در معرض صدا های بلند است.

آسیب شنوایی تجمعی

اگر خودتان را زیاد در معرض سر و صدا های بلند قرار دهید، آسیب گوش تان بیشتر شده و حتی ممکن است در سنین پایین تر دچار مسائل گوش شوید. استفاده از ماشین چمن زنی بدون محافظ گوش، پایین آوردن پنجره های خودرو و بالا بردن صدای موسیقی همه از دلایل آسیب شنوایی هستند.

افراد مبتلا به دیابت دو برابر بیشتر از افراد دیگر شنوایی شان را از دست می دهند. محققان معتقدند که دیابت ممکن است به اعصاب و عروق خونی در گوش داخلی آسیب برساند متاسفانه از دست دادن شنوایی در نوجوانان و جوانان شایع است. اگر می توانید با کسی که نزدتان نشسته با یک صدای آرام صحبت کنید و یا صدای موسیقی را کاهش دهید و یا اگر در محلی با صدا های بلند کار یا فعالیت می کنید حتما از محافظ گوش بهره ببرید.

تومور

وجود تومور در طول عصب اتصال دهنده مغز به گوش و یا در گوش داخلی، می تواند آسیب قابل توجهی به شنوایی وارد کند، هر چند که این حالت (وجود تومور در این بخش ها) شایع نیست. به طور معمول این تومور ها در افرادی که در یک گوش شنوایی شان را از دست داده اند دیده می گردد. سرگیجه از نشانه های وجود تومور در این بخش هاست. مراجعه به موقع به یک متخصص می تواند تا حد زیادی از بروز مسائل جدی تر جلوگیری کند.

فشار بیش از حد در پرده گوش

در حالی که تجربه افزایش فشار در گوش در هنگام پرواز یا شنا کردن در زیر آب کاملا طبیعی است، اما فشار دردناک و یا بی مقدمه، در حالی که تغییری در فشار هوا ایجاد نشده، غیر عادی است. تورم گلو یا گوش، شیپور استاش (مجرای شنوایی) که گوش میانی را به قسمت بالای گلو متصل می نماید را باز نموده و از ایجاد توازن در فشار هوا که به وسیله پرده گوش انجام می گردد، جلوگیری می نماید.

ضربه

ضربه به سر موجب آسیب بالقوه غیرقابل برگشت به شنوایی می گردد. یک ضربه به گوش، اگر درست و مناسب باشد، می تواند پرده گوش را پاره کند. ضربه سر می تواند استخوان ها در گوش میانی را مختل نموده و اگر ضربه به میزان کافی شدید باشد، ممکن است به دلیل تخلیه مایع در گوش داخلی، شنوایی به طور کامل از دست برود.

دیابت

افراد مبتلا به دیابت، دو برابر بیشتر از افراد دیگر شنوایی شان را از دست می دهند. درحالی که دلیل دقیق آن ناشناخته است، محققان معتقدند که دیابت ممکن است به اعصاب و عروق خونی در گوش داخلی آسیب برساند. افراد مبتلا به دیابت می توانند با نظارت دقیق بر قند خون شان جلوی این مشکل را بگیرند.

بیماری های قلبی و کلسترول بالا

بیماری های قلبی، بیماری عروق محیطی، فشار خون بالا و کلسترول بالا هم ممکن است به گوش و شنوایی آسیب برسانند، زیرا این مسائل از جریان خون مناسب جلوگیری می نمایند.

دارو ها

بیش از 200 نوع دارو در بازار وجود دارند که می توانند آسیب شنوایی ایجاد نمایند. قبل از اینکه این دارو ها را دور بیاندازید به این فکر کنید که بسیاری از آن ها می توانند شما را از مسائل تهدید نماینده حیات مانند سرطان و عفونت های تهاجمی نجات دهند.

کوشش برای تمیز کردن جرم گوش ممکن است سبب فشرده شدن موم در اطراف پرده گوش شده و مشکل کم شنوایی را بدتر کند

با این حال بسیاری از دارو ها ممکن است موجب سرگیجه شوند، و دوز بالای آسپرین و دارو های ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن بعلاوه می توانند باعث زنگ زدن گوش (وزوز گوش) و از دست دادن شنوایی شوند.

عفونت

عفونت گوش می تواند به طور موقت باعث مشکل شنوایی، درد، تورم و تخلیه مایعات از گوش گردد. اگر عفونت مکرر و به میزان کافی باشد به خصوص برای بچه ها، می تواند به طور دائم شنوایی را از آن ها بگیرد.

جرم و چرک گوش

جرم و چرک گوش قابل درمان و پیشگیری است. گوش همه افراد موم فراوری می نماید، اما در بعضی افراد این ماده بیشتر ترشح می گردد. اما برای 99 درصد از ما این یک مشکل به حساب نمی آید. جرم و چرک گوش می تواند موجب کم شدن شنوایی شده و یا از شنیدن صدا ها به طور کامل جلوگیری کند. کوشش برای تمیز کردن جرم گوش ممکن است سبب فشرده شدن موم در اطراف پرده گوش شده و مشکل شنوایی را بدتر کند.

از دست دادن ناگهانی شنوایی

کری ناگهانی، یا از دست دادن شنوایی حسی عصبی ناگهانی، بدون هشدار و یا دلیل مشخصی می آید. یک فرد می تواند در شب با دو گوش با شنوایی طبیعی به رختخواب برود و در صبح با یک گوش ناشنوا از خواب بیدار گردد. این مشکل باید به سرعت درمان گردد، استروئید های خوراکی ممکن است همه یا بخشی از شنوایی را بازگرداند. با این حال، اگر بدون درمان رها گردد، پس از 2 تا 4 هفته ناشنوایی دائمی خواهد شد.

اتواسکلروز

استخوان های شما از جمله استخوان ها در گوش میانی، به طور مداوم خود را بازسازی می نمایند. اگر این تغییر اشتباه صورت بگیرد، استخوان در گوش شما بیش از حد سفت شده و دیگر صدا ها را به درستی راهنمایی نمی نماید. سخت شدن استخوانچه های گوش میانی، در زنان میانسال شایع ترین است. این حالت به طور معمول در یک گوش آغاز می گردد و به طرف دیگر حرکت می نماید. بعضی از افراد مبتلا، بعلاوه، زنگ، غرش، وزوز، و یا صدای خش خش در گوش را تجربه می نمایند.

پرشنوایی یا حساسیت به سر و صدا

شاید ضربه یک مداد یا صدای باز شدن درب یخچال شما را عصبانی کند. اما شما ممکن است به پرشنوایی دچار باشید اگر سر و صدای یک شیر آب در جریان، راه رفتن بر روی برگ، یا کشیدن برگه های کاغذ برایتان دردناک و عذاب آور باشد. در حالی که بسیاری از مردم به سر و صدا حساسند، اما پر شنوایی نادر است. معلوم نیست که چه چیزی باعث این بیماری می گردد، اما صدا در مغز افراد پرشنوا به طور طبیعی پردازش نمی گردد.