خبرنگاران صربستان: جنایت ناتو را فراموش نمی کنیم - وبسایت دانشجویی

به گزارش خبرنگاران، آلکساندر وولین روز چهارشنبه با گذاشتن حلقه گل بر روی لوح یادبود نیروهای پلیس که در زمان تجاوزات ناتو در سال 1999(1378 شمسی) جان خود را از دست دادند، اضافه کرد: تجاوزات ناتو آخرین جنایت عظیم و مجازات نشده در قرن بیستم است.

بنا به اظهارات وی، دقیقاً به همین دلیل است که دولت صربستان و آلکساندر ووچیچ رئیس جمهور این کشور موضع قاطع و روشنی را اتخاذ کردند که ما هرگز تغییر نخواهیم داد و این بی طرفی نظامی و موضعی است که ارتش و پلیس ما هرگز در قبال هیچ کشوری، آنچه را که با ما نموده اند، انجام نخواهند داد.

وولین تاکید نمود که هیچ سرباز و پلیس صرب هرگز همان کاری را که سربازان ناتو در جنایات علیه جمهوری فدرال یوگسلاوی انجام شد، انجام نخواهند دادو برای اینکه این اتفاق هرگز تکرار نگردد، ما باید قوی باشیم.

وی گفت: هرچه ارتش، پلیس و کشور ما قویتر باشند، بیشتر آزاد خواهیم بود و تجاوزات جدید از ما بیشتر دور خواهند شد.

نبویشا ستفانوویچ معاون نخست وزیر و وزیر دفاع صربستان نیز با نثار تاج گلی به بنای یادبود کشته شدگان در تجاوزات ناتو به یوگسلاوی سابق در سال 1999، (1378 شمسی) در پادگان کورشوملیه گفت که ما به مدافعان کشورمان در محلی که سمت فرماندهی ارتش سوم و جایی که در روز اول تجاوز ناتو، 11 عضو ارتش، افسر، درجه دار و سرباز جان خود را از دست داده اند، ادای احترام می کنیم.

وزیر دفاع صربستان اظهار کرد: ما به عنوان یک ارتش و به عنوان یک کشور موظف هستیم که یادآور این افراد باشیم، زیرا آنها مهمترین و با ارزش ترین داده ای را که داشتند ارائه دادند، اما مهم این است که ما به ساخت صربستانی که آنها دوست داشتند امروز شاهد آن باشند، ادامه بدهیم.

وی یا اشاره به اینکه بر این باور است که صربستان به رهبری رئیس جمهور ووچیچ و دولت، درست چنین کشوری را می سازند که در آن کار های با ارزشی انجام می گردد و کشوری که ارتش آن قوی است، تاکید نمود: چنین ارتشی ضامن امنیت است و این امکان را برای ساکنین کشور مان فراهم می سازد تا آزادانه زندگی نمایند.

حملات هوایی نیروهای پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) به صربستان (یوگسلاوی سابق) در 22 سال پیش در طی 78 روز بمباران حدود دو هزار و 500 نفر جان خود را از دست دادند و این فاجعه خاطره ای غم انگیز و فراموش نشدنی برای شهفرایندان صربستان باقی گذاشت.

بمباران هوایی یوگسلاوی سابق برای اولین بار در تاریخ بدون تصویب شورای امنیت سازمان ملل با تصمیموسلی کلارک ژنرال آمریکایی و دستورخاویر سولانا دبیرکل ناتو انجام گرفت.

کلارک در کتاب جنگ مدرن خود نوشت؛ نه تنها اینکه برنامه ریزی عملیات هوایی ناتو علیه یوگسلاوی در اواسط ژوئن 1998 (25 خرداد 1377) تشدید شد، بلکه در سرانجام ماه آگوست همان سال نیز به سرانجام رسید.

دولت یوگسلاوی سابق در آن موقع فورا تشکیل جلسه داد و در همان شب شرایط اضطراری در کشور اعلام نمود.

بر اساس گزارش های مختلف، در توافقنامه رامبویه که بیشتر به یک توافقنامه نظامی شبیه بود، عملا اشغال یک قسمت از سرزمین یوگسلاوی سابق (کوزوو) پیش بینی شده بود که مجلس یوگسلاوی آن را نپذیرفت.

فرودگاه های نظامی در کوزوو، مونته نگرو، فرودگاه باتانیتسا در بلگراد و فرودگاه اوژیتسه در شرق صربستان و مراکز نظامی در شهرهای کورشوملیا، نووی ساد، پانچوا، کراگویواتس از اولین اهداف بمباران هواپیماهای جنگنده و موشک های راهنمایی شونده نیروهای ناتو در یوگسلاوی سابق بودند.

در حملات هوایی ناتو علیه یوگسلاوی سابق و صربستان که 24 مارس 1999 (4 فروردین 1378) آغاز و 78 روز ادامه داشت، 19 کشور عضو ناتو در این عملیات که قربانیان زیادی را گرفته است، شرکت داشتند.

نیروهای ناتو در این عملیات ابتدا به وسیله کشتی های جنگی مستقر در دریای آدریاتیک و از چهار پایگاه هوایی در ایتالیا با پشتیبانی بمب افکن های استراتژیک که از پایگاه های اروپای غربی و از ایالات متحده آمریکا پشتیبانی می شدند، ابتدا پادگان ها و واحدهای پدافند هوایی ارتش یوگسلاوی را در پایتخت صربستان و پریشتینا مرکز کوزوو و دیگر مناطق مورد هدف قرار دادند.

بنابر آمارهای اعلام شده از سوی نهادهای مختلف در صربستان، طی حملات 78 روزه ناتو علیه صربستان حداقل 2 هزار و 500 نفر کشته و بیش از 12 هزار و 500 نفر مجروح شدند.

بر اساس گزارشی که در سال 2013 میلادی (1392 شمسی) از سوی وزیر دفاع صربستان اعلام شد، طی حمله نیروهای ناتو در سال 1999 (1378 شمسی)به جمهوری فدرال یوگسلاوی سابق مجموعا یک هزار و 8 تن از نیروهای ارتش و پلیس این کشور کشته شدند که 659 نفر از ارتش و 349 نفر از نیروهای پلیس بودند.

تقریباً هیچ شهری در صربستان وجود ندارد که در طول 11 هفته بمباران حداقل چندین بار مورد هدف نیروهای ناتو قرار نگرفته باشد.

در اثر این حملات هوایی و موشکی 78 روزه، 25 هزار ساختمان مسکونی تخریب و آسیب دید ، 470 کیلومتر راه و 595 کیلومتر راه آهن از کار افتاد. 14 فرودگاه، 19 بیمارستان، 20 مرکز درمانی، 18 کودکستان، 69 مدرسه، 176 اثر فرهنگی و تاریخی و 44 پل آسیب دیده و تخریب شده است.

شب 23 آوریل 1999،(3 اردیبهشت 1378) در دو ساعت و شش دقیقه بعد از نیمه شب، ناتو ساختمان رادیو تلویزیون صربستان را مورد هدف موشکی قرار داد که در آن حمله 16 نفر که در حال کار بودند جان خود را از دست دادند. این اولین بار بود که یک خانه رسانه ای به عنوان هدف قانونی نظامی اعلام می شد.

در عملیات هوایی ناتو علیه یوگسلاوی سابق، 2 هزار و 300 حمله هوایی علیه 995 هدف در سراسر این کشور انجام شد و در این مدت یک هزار و 150 هواپیمای جنگی ناتو، 420 هزار موشک و بمب به وزن نزدیک به 22 هزار تن را بر نقاط مختلف یوگسلاوی سابق فرو ریختند.

این گزارش ها حاکیست که ناتو دراین مدت یک هزار و 300 موشک کروز و 37 هزار بمب خوشه ای را که منجر به کشته شدن بیش از 2 هزار نفر و مجروح شدن چندهزار نفر شد به صربستان پرتاب نموده است.

بر اساس این گزارش، ناتو همچنین در حملات هوایی علیه صربستان از مهمات ممنوعه با اورانیوم ضعیف شده استفاده نموده است.

بمباران یوگسلاوی سابق در مارس سال 1999 (فروردین 1378) به فرمان وسلی کلارک فرمانده ناتو و خاویار سولانا دبیر کل وقت ناتو انجام شد.

بمباران هوایی مناطق مختلف یوگسلاوی سابق که در ساعت 19 و 45 دقیقه 24 مارس 1999 (4 فروردین 1378) با پرتاب اولین موشک از هواپیماهای ناتو آغاز شد، در نهم ژوئن همان سال با امضای تفاهم نامه فنی بین مقامات ناتو و یوگسلاوی سابق در منطقه کومانووا بین مرز صربستان و مقدونیه شمالی کنونی سرانجام یافت.

دبیرکل وقت ناتو در دهم ژوئن سال 1999 (20 خرداد 1378) فرمان توقف بمباران را پس از آغاز مراحل عقب نشینی نیروهای یوگسلاوی سابق و صربستان از کوزوو صادر کرد.

شورای امنیت سازمان ملل همچنین در چنین روزی در همان سال قطعنامه 1244 را برای کوزوو تصویب کرد که 37 هزار و 200 سرباز نیروی بین المللی کی فور از 36 کشور برای برقراری امنیت به کوزوو اعزام شدند.

خواسته های آلبانیایی تباران کوزوو برای جدایی این منطقه از صربستان که به نبرد بین آلبانیایی تباران و ارتش صربستان و در نهایت به حمله هوایی ناتو بر علیه یوگسلاوی سابق کشیده شد، موجب گشت که در سال 2008 (1387) آلبانیایی تباران این منطقه بطور یکجانبه از صربستان اعلام استقلال نمایند.

تعداد نیروهای صلح بین الملل به رهبری ناتو در کوزوو تحت عنوان (کی فور) در حال حاضر بین 3 هزار و تا 3 هزار و 500 نیرو هستند. هدف ماموریت نیروهای بین الملل حفظ امنیت، تردد آزاد تمامی اقشار و ظرفیت سازی نیروهای امنیتی کوزوو و حفاظت از غیرنظامیان است.

صربستان، کوزوو را استان جنوبی خود می داند و اعلام استقلال یکجانبه آن را قبول ندارد و خواهان ابطال سند استقلال کوزوو از راه های دیپلماتیک و صلح آمیز است.

تعدادی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا و همچنین آمریکا، کوزوو را به عنوان کشوری مستقل به رسمیت شناخته اند و این در حالی است که فدراسیون روسیه، چین و صربستان از کشورهایی به شمار می فرایند که اعلام استقلال کوزوو را قبول ندارند.